Η πιο σημαντική απόφαση που πρέπει να πάρουμε για τη ζωή

Η πιο σημαντική απόφαση που μπορείτε να πάρετε είναι να αποφασίσετε ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να βασανίζεστε και ότι θα εκτιμήσετε και θα απολαύσετε αυτό το δώρο της ζωής ό,τι κι αν συμβεί.

Υπάρχει πολλή ομορφιά γύρω μας που χάνουμε επειδή είμαστε τόσο απορροφημένοι στις σκέψεις του μυαλού και όχι στην καρδιά, στην ψυχή και στο πνεύμα μας.

Συνεπώς, αν η μόνη στιγμή που θα είστε ευτυχισμένοι είναι όταν όλοι συμπεριφέρονται όπως θα θέλατε εσείς να συμπεριφέρονται, είτε πρόκειται για τα παιδιά σας, τον/τη σύζυγό σας, τους συναδέλφους σας είτε ακόμα και για τον εαυτό σας, θα είναι δύσκολο να παραμείνετε σε μια όμορφη, ευτυχισμένη και γεμάτη κατάσταση.

Αν δεν είστε προσεκτικοί, θα είναι εύκολο να μετατραπείτε σε έναν από εκείνους τους ανθρώπους που σπαταλούν όλο τον χρόνο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτιθέμενοι σε ανθρώπους που λένε ή κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν.

Τι αυταπάτη!

Η ζωή δεν προσαρμόζεται σε εμάς – είναι δική μας δουλειά να προσαρμοζόμαστε στη ζωή.

Μέρος της ομορφιάς της ανθρωπότητας είναι η ποικιλομορφία. Αν επιθυμείτε να μάθετε τι θέλει το σύμπαν ή ο Θεός ή ό,τι άλλο στο οποίο πιστεύετε, πηγαίνετε σε ένα δάσος και θα το βρείτε. Κάθε δέντρο, φύλλο, ζώο, νιφάδα χιονιού, όλα είναι διαφορετικά. Έχουμε ορισμένα πράγματα κοινά, αλλά είναι οι διαφορές και η ποικιλομορφία που κάνουν τη ζωή πλούσια.

Αποφασίστε να ζείτε σε μια όμορφη κατάσταση ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω σας.

Σημαίνει απλώς να βρείτε την ομορφιά, να βρείτε κάτι για το οποίο θα είστε ευγνώμονες, κάτι το οποίο θα εκτιμήσετε, και μετά να λύσετε τα προβλήματά σας. Δεν έχουν σημασία τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, αρκεί να ενστερνιστούμε την πεποίθηση ότι τα πράγματα στη ζωή συμβαίνουν πάντα για εμάς και όχι σε εμάς.

Είναι δική μας ευθύνη να βρούμε το καλό, και συνήθως μπορούμε.
Αντικαταστήστε τις προσδοκίες σας με την ευγνωμοσύνη. Υπάρχουν λίγες αποφάσεις στη ζωή σας που διαμορφώνουν πιο έντονα την προσωπικότητά σας – ποιον αγαπάτε και με ποιον περνάτε χρόνο είναι επίσης μία από αυτές. Ωστόσο το πώς θα αποφασίσετε να ζείτε και να υπάρχετε καθημερινά θα έλεγα ότι είναι η πιο σημαντική απόφαση και θα επηρεάσει όλους όσους αγαπάτε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι βασανίζονται διαρκώς, διότι οι προσδοκίες τους δεν εκπληρώνονται.

Η τεχνολογία μάς έχει κάνει όλο και πιο ανυπόμονους και τα τηλέφωνά μας θεωρούνται εργαλεία για άμεσες απαντήσεις και κατ’ επέκταση για άμεση ικανοποίηση. Ρωτάμε την Google, ψάχνουμε στο διαδίκτυο και παίρνουμε γρήγορα αυτό που θέλουμε.

Έχετε δει ποτέ κάποιον να κοιτάει αγριεμένα το κινητό του, έτοιμος να το σπάσει, επειδή ένα κείμενο ή ένας ιστότοπος δεν εμφανίζεται αρκετά γρήγορα;

Μπορεί και να του φωνάξετε: «Δώστε του ένα λεπτό! Πρέπει να φτάσει στον δορυφόρο, για όνομα του Θεού!». Οι προσδοκίες είναι αυτές που καταστρέφουν την ευτυχία, είτε πρόκειται για τις ερωτικές σχέσεις μας, για τις σχέσεις με τα παιδιά μας ή για την εργασία μας. Οι προσδοκίες είναι ο λόγος που τόσο πολλοί άνθρωποι είναι τόσο δυστυχισμένοι σήμερα, ακόμη και σε έναν κόσμο με τόση αφθονία. Είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο έχουμε τόση μισαλλοδοξία, επειδή περιμένουμε από όλους να είναι, να σκέφτονται, να ενεργούν και να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που εμείς θέλουμε. Πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε αυτό; Αντικαταστήστε τις προσδοκίες σας με την ευγνωμοσύνη και εκείνη τη στιγμή όλη η ζωή σας θα αλλάξει.

Σκεφθείτε το ως εξής: Αν ρωτήσετε κάποιον «Πώς ήταν η μέρα σου σήμερα;», υπάρχουν τρία βασικά μοτίβα απάντησης:

«Ήταν πολύ καλή». Γιατί; Επειδή η μέρα πήγε όπως την ήθελαν.
«Ήταν απίστευτη, μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου». Τα πράγματα πήγαν καλύτερα απ’ ό,τι περίμεναν.
«Ήταν μια απαίσια μέρα». Το μαντέψατε, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ήλπιζαν ή περίμεναν.

Και οι τρεις αυτές απαντήσεις βασίζονται σε προσδοκίες.

Επαναλαμβάνω: αν η μέρα σας ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σας, ήταν μια καλή μέρα. Αν ήταν καλύτερη από την αναμενόμενη, είστε ενθουσιασμένοι. Αν ήταν χειρότερη από ό,τι περιμένατε, ήταν μια απαίσια μέρα. Αν επιμείνετε σε αυτά τα μοτίβα, η ζωή σας θα είναι ένα συναισθηματικό τρενάκι του τρόμου, πλήρως ελεγχόμενο από τον έξω κόσμο. Αν η ευτυχία μας είναι τόσο ισχνή, που απαιτεί από τον κόσμο να ικανοποιεί τις προσδοκίες μας, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πρόκειται να είναι ευτυχισμένοι για πολύ καιρό και θα χάσουν αυτή την εξαιρετική ποιότητα ζωής.

Ποια είναι η εναλλακτική λύση; Να βρείτε έναν τρόπο να εκτιμάτε ό,τι σας δίνει η ζωή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμβιβαστείτε με ό,τι προκύπτει. Αν δεν σας αρέσει η υπάρχουσα κατάσταση, εκτιμήστε αυτό που έχετε και βρείτε έναν τρόπο να το αξιοποιήσετε για να δημιουργήσετε κάτι καλύτερο. Αυτό απαιτεί να πιστέψετε κάτι απλό, πως, ό,τι κι αν συμβεί, συμπεριλαμβανομένων των πιο δύσκολων προκλήσεων και προβλημάτων, προορίζεται για να εξυπηρετήσει έναν σκοπό. Και είναι δική μας ευθύνη να εντοπίσουμε αυτόν τον απώτερο σκοπό και να τον αξιοποιήσουμε.

Ο Κανόνας των 90 δευτερολέπτων

Όταν νιώθω ότι το άγχος με καταβάλλει, επικαλούμαι τον Κανόνα των 90 δευτερολέπτων. Παίρνω μια αργή, γεμάτη αναπνοή και στη συνέχεια εκπνέω βγάζοντας όλο τον αέρα και έτσι αφήνω το συναίσθημα να φύγει. Επιτρέπω στον εαυτό μου 90 δευτερόλεπτα για να βιώσω οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα έχει βγει στην επιφάνεια και να το αφήσω να φύγει. Στη συνέχεια αφιερώνω 90 επιπλέον δευτερόλεπτα για να επικεντρωθώ σε ό,τι σπουδαίο υπάρχει σε αυτή την κατάσταση και στο πώς η πρόκληση θα με κάνει να εξελιχθώ.

Εστιάζω σε ό,τι όμορφο υπάρχει ήδη στη ζωή μου για να φέρω τα πράγματα σε ισορροπία. Αυτό με κάνει να βλέπω μια κατάσταση με άλλον τρόπο – με οδηγεί στο να βρω καινούριες απαντήσεις. Και, όταν αναγνωρίζω ότι αυτή η διεργασία δεν είναι ακόμα τέλεια, αναρωτιέμαι: «Τι πρέπει να κάνω για να το κάνω καλύτερο;». Σε μια όμορφη κατάσταση οι απαντήσεις ρέουν. Σε μια άθλια κατάσταση οι απαντήσεις αργούν ή απλώς δεν υπάρχουν.

Τέλος, εστιάζω σε αυτά τα οποία μπορώ να εκτιμήσω ή για τα οποία μπορώ να είμαι ευγνώμων. Γιατί, ό,τι κι αν συμβαίνει, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μας αγαπούν. Διαθέτουμε ακόμα το δώρο της ζωής και ανασαίνουμε.

Αφήνω την ομίχλη του αρνητικού συναισθήματος να απομακρυνθεί και την αντικαθιστώ με την επινοητικότητα και την ανθεκτικότητα. Αφήνω πίσω μου το παρελθόν και αποφασίζω με τι θα προχωρήσω μπροστά αυτή τη στιγμή. Και η ομίχλη εξαφανίζεται. Το έχω κάνει σαν παιχνίδι και δεν είμαι σε καμία περίπτωση τέλειος σε αυτό.

Στην αρχή ήμουν καλός στα μικρά πράγματα, αλλά για κάποιες μεγάλες προκλήσεις θα έπρεπε να ονομάζεται παιχνίδι 90 λεπτών ή 90 ωρών.

Όμως γινόμουν καλύτερος καθώς εξασκούμουν περισσότερο. Όσο περισσότερο παίζεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι και τόσο καλύτερη γίνεται η ζωή σου. Εξάλλου, η ευτυχία είναι ένας μυς, όσο περισσότερο τον χρησιμοποιείς, τόσο πιο δυνατός γίνεται. Ο εντοπισμός της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησης αρχίζει να έρχεται φυσικά μόλις το κάνεις μοτίβο, και είναι ένα μοτίβο που θα μεταμορφώσει τη ζωή σας.

Είστε έτοιμοι να παίξετε αυτό το παιχνίδι στη δική σας ζωή;

Το απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Tony Robbins, Η δύναμη της ζωής.

Διαβάστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου | Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο www.dioptra.gr.