Q&A Mental Sessions: Αν μπορούσες να γεννηθείς ξανά, θα ήθελες τους ίδιους γονείς;

Ακρόαση άρθρου......

Στα πλαίσια της στήλης Q&A Mental Sessions, σας ρωτήσαμε: «Αν μπορούσες να γεννηθείς ξανά, θα ήθελες τους ίδιους γονείς;»
Ακολουθούν οι απαντήσεις σας:

Η αγωγή ενός παιδιού ξεκινά από την κοιλιά. Τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα δομούνται έως τα 7 έτη του ανθρώπου.Τα παιδιά κατά βάση είναι αντίγραφα των γονιών τους και της αγωγής τους.
Όσοι ενήλικες έχουν άσχημα παιδικά βιώματα και τραύματα αναπτύσσουν αργότερα διάφορες εμμονές, σύνδρομα και αγκυλώσεις σε κάθε πεδίο της συμπεριφοράς τους.

Για όλες τις ζωές που θα ζούσα.
Με τους ίδιους... Οι καλύτεροι γονείς!
ΝΑΙ, ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.
Για 7 γενιές ακόμα.
Και οι 2 πιθανές απαντήσεις πονάνε το ίδιο.
Δεν θα τους άλλαζα με τίποτα. Με τα αρνητικά και τα θετικά που έχουμε όλοι μας. Έτσι κι εκείνοι σαν γονείς. Λατρεμένοι.
Ίδιους αλλά με τωρινό σκεπτικό.

Όσο μεγαλώνω πιο περήφανη νιωθω... όπως με μεγαλωσαν, τις αξίες που μου δώσανε.
Το τραύμα θα μας έκανε να διαλέξουμε πάλι το οικείο. Και ας είναι λάθος.
Φτωχοί βιοπαλαιστές οι γονείς μου, όμως δεν τους άλλαζα με όλο το χρυσάφι του κόσμου!
Είχα την ατυχία να μείνω με πολλά ψυχολογικά προβλήματα, μεγαλώνοντας με τους γονείς που είχα, αλλά επειδή χάρη σε όλα αυτά είμαι ο άνθρωπος που είμαι σήμερα, θα έλεγα πως Ναι

Σκληρό το να αντιπαθείς τους γονείς σου... αν έδειχναν αγάπη και στοργή... ναι θα τους ήθελα και πάλι...
Εννοείται τους ίδιους, σε άλλες 15 ζωές. Είναι ευλογία οι γονείς στις ζωές μας!
Δεν θα ήμουν ο ίδιος αν είχα διαφορετικούς γονείς, θα μου έλειπαν στοιχεία του χαρακτήρα μου... έπειτα το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι οι γονείς, αλλά η κοινωνική διαμόρφωση του μυαλού τους, μέσω της οποίας αναπαράγεται η στρέβλωση της υπαρξιακής ζωής, κυριαρχούμενη από την εκάστοτε μορφή κοινωνικής ζωής.
Έγινα αυτό που έγινα επειδή είχα ΑΥΤΟΥΣ τους γονείς! Ακόμα και από τα λάθη τους κάτι πήρα.

Εννοείταιιιιι...γονείς με αξίες ..μανούλα με το (ζακέτα να πάρεις) και με μπαμπάκα (προχώρα εσύ μπροστά κι εγω πάντα πίσω σου).
Δεν είναι επιλογή, δεν μπορούμε να τους κρίνουμε, έχουμε χρέος απέναντί τους.
Ναι φυσικά, μαζί με τα πολλά λάθη, την προσπάθεια, την αγάπη, τη δοτικότητα και τη "θυσία" τους για το καλύτερο ανάλογα με τα δικά τους βιώματα.
Τελικα κοιτάζοντάς γύρω μου τον κόσμο, τους ευχαριστώ για αυτό που κατάφερα να γίνω σήμερα!
Τους ίδιους γονείς, αλλά σε άλλη χώρα!
Θα γεννηθώ ξανά, με άλλους γονείς. 'Ο,τι βίωσα είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο και τα μαθήματα μου τα πήρα.