Πώς θα περιέγραφε κανείς την ιδανική παιδική ηλικία; Ποια λέξη αγγίζει την ακρίβεια ενός τίτλου αν όχι, ενδεχομένως, η ανεμελιά και η αθωότητα, αρετές που εξάλλου πέραν του ότι ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με την παιδικότητα, αποτελούν και αντικείμενο νοσταλγίας για πολλούς εκ των ενηλίκων;

«Είναι αυτή η ανάμνηση που με κρατάει ζωντανό, και είναι και η άλλη που μοιάζει με πρόωρο θάνατο της ευτυχίας μου» Αναμνήσεις... Ένα κεφάλαιο που στις πρώτες σελίδες καταγράφει στιγμές και τελειώνει με ολόκληρα βιώματα, και όλα αυτά υπογραμμισμένα με συναισθήματα και ανθρώπινες σχέσεις. 

Κάθε ανάμνηση, ευχάριστη ή δυσάρεστη, φέρει το αποτύπωμά της στη συνείδησή μας και κουβαλάει το άρωμά της πάνω στην ύπαρξή μας, τη διάθεσή μας και τη σκέψη μας.

«Στο διαλογισμό, πρέπει να παρατηρήσεις προσεκτικά το νου και το σώμα σου, να διαπιστώσεις τη συνεχή γέννηση και το σβήσιμο όλων σου των συναισθημάτων και να συνειδητοποιήσεις πόσο άσκοπο είναι να τα επιδιώκεις. Όταν η επιδίωξη σταματήσει, ο νους γίνεται πραγματικά χαλαρός, καθαρός και ικανοποιημένος.

Ως ποιο βαθμό η συμμόρφωση θα επηρεάσει αρνητικά την ψυχική υγεία του παιδιού, θα εξαρτηθεί από την έκτασή της.

Τυχόν υπερβολική συμμόρφωση καταλήγει σε απώλεια της ατομικότητας του ανθρώπου, σε άκριτη υποταγή του στους άλλους και σε απάρνηση των προσωπικών του επιθυμιών. Το παιδί γίνεται ένα υποτακτικό, άβουλο, ετερο-καθοριζόμενο άτομο.

Ας αποσαφηνίσουμε κάτι στο σημείο αυτό: διαφορε­τικοί άνθρωποι εννοούν διαφορετικά πράγματα με τον όρο «ευτυχία», αλλά θα χειριστώ το συγκεκρι­μένο ερώτημα ως ένα ερώτημα σχετικά με την υποκειμενική ευημερία – το σύνολο των ψυχολογικών χαρακτηριστικών ενός ανθρώπου που (ίσως εν μέρει) συνιστούν πόσο καλά πηγαίνει η ζωή για τους ίδιους.

Πιο πρόσφατα η επιστήμη άρχισε να διερευνά αυτό που οι αρχαίοι Θιβετιανοί αντιλαμβάνονταν ενστικτωδώς. Τη δεκαετία του 1980 ορισμένοι από τους ερευνητές που συμμετείχαν στη διαχρονική Μελέτη Φρέιμιγχαμ, ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διήρκεσε εβδομήντα χρόνια και είχε ως αντικείμενο τις καρδιοπάθειες, επιχείρησαν να εξακριβώσουν αν το μέγεθος των πνευμόνων πράγματι σχετιζόταν με τη μακροζωία.

Τότε η Αλμίτρα του είπε: Μίλησέ μας για την Αγάπη. Κι εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον λαό μπροστά του και μια ησυχία ασάλευτη είχε απλωθεί ανάμεσά τους. Και με φωνή μεγάλη είπε:

Πολλές συνήθειες, συμπεριφορές, ιδιοσυγκρασίες και ιδιοτροπίες μας είναι ορατές. Ας εξετάσουμε τις συνήθειες που δεν σας αφήνουν να εξελιχθείτε. Κατά πάσα πιθανότητα θα σας έρθουν αμέσως κάποιες στο μυαλό.

Τo ποσοστό των περιστατικών βίας κατά των γυναικών παρουσιάζει δραματική αύξηση. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ, μία στις τρεις γυναίκες κάθε ηλικίας (συμπεριλαμβανομένων ανήλικων κοριτσιών) παγκοσμίως, βρίσκεται θύμα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.

Η Σάρα μοιράζεται μαζί μας την ιστορία της και την ιδέα της για την ενσυνειδητότητα: «Πριν μάθω να διαλογίζομαι, διάβασα ένα βιβλίο που έλεγε πόσο σημαντικό είναι να είσαι παρών σε οτιδήποτε κάνεις, είτε σκουπίζεις το πάτωμα είτε πλένεις το αυτοκίνητο είτε φτιάχνεις καφέ.

Όλοι έχουμε δύο φωνές. Τη φωνή του εγώ και τη φωνή της ψυχής (γνωστή και ως έμπνευση, διαίσθηση, κοινή λογική, πνεύμα κ.λπ.) ή αλλιώς τη φωνή του φόβου και τη φωνή της αγάπης.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα