Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν ο κόσμος και η κοινωνία, αν γνωρίζαμε πώς δημιουργείται η περιέργεια, το χιούμορ, η ευγνωμοσύνη, ή η καλοσύνη; Ποιο θα ήταν το όφελος, αν ξέραμε πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε τα ταλέντα μας για να γίνουν δυνατά σημεία και να τα χρησιμοποιήσουν καθημερινά στη ζωή μας;

Την σύγχρονη εποχή ένα από τα ζητούμενα στην ψυχική υγεία είναι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι εκτίθενται σε αγχογόνες καταστάσεις και κατορθώνουν να ανταπεξέρχονται επιτυχώς των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν.

Η απόσπαση προσοχής είναι μια τακτική που προτιμούν πολλοί άνθρωποι ώστε να απομακρύνουν τη σκέψη τους από την όποια εμπειρία βιώνουν. Η απόσπαση της προσοχής είναι ένα τέχνασμα, και μακροπρόθεσμα η χειραγώγηση των συναισθημάτων μας με αυτόν τον τρόπο δεν μας επιτρέπει να αναπτύξουμε την ικανότητα να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι.

Κατά την άσκηση της ψυχιατρικής στα πλαίσια ενός ιατρείου, συναντούμε πολύ συχνά ορισμένες παγιωμένες απόψεις, προκαταλήψεις ή – θα τολμούσα να πω- και μύθους, γύρω από τα όσα ισχύουν σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές που παρέχει η επιστήμη αυτή.

Δεν είναι μόνο η κακή καρδιαγγειακή υγεία που μπορεί να κάνει ζημιά στον εγκέφαλο αυξάνοντας τον κίνδυνο άνοιας, αλλά και η κακή ψυχική υγεία - ιδίως η κατάθλιψη ακόμη και σε σχετικά νεαρή ηλικία - μπορεί να έχει παρόμοιες αρνητικές επιπτώσεις. Aντίθετα, η ευτυχία φαίνεται να προστατεύει από την άνοια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.

«Να είσαι σωστός, να κάνεις το καλό», «να δίνεις και να προσφέρεις αγάπη», αλλά τελικά ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι περνάνε την πόρτα του θεραπευτή, ψάχνοντας να βρουν το «γιατί έχασαν» και «γιατί πόνεσαν» ενώ έδωσαν και με το παραπάνω. Αυτό το «παραπάνω» είναι το πρόβλημα. Μέτρον άριστον!

Η επιδίωξη της ευτυχίας δεν είναι απλά μία πρόσφατη μόδα, αλλά πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί την σκέψη των φιλοσόφων ανά τους αιώνες. Ήδη από την αρχαιότητα η έννοια της ευδαιμονίας αποτελούσε κοινό τελικό σκοπό στην ζωή του ανθρώπου μεταξύ διαφόρων φιλοσοφικών συστημάτων, αυτό που άλλαζε κάθε φορά ήταν η προτεινόμενη διαδρομή.

Η ανησυχία (worry) αποτελεί στοιχείο της καθημερινότητας της πλειοψηφίας στη σημερινή εποχή. Όλοι ανησυχούμε κάποιες φορές για διάφορα ζητήματα, συνήθως σημαντικά για εμάς, όπως για παράδειγμα για μία επερχόμενη συνέντευξη, ένα διαγώνισμα, μία ιατρική γνωμάτευση ή και για πιο απλά θέματα όπως το τι θα φάμε το μεσημέρι ή πού θα βγούμε για ποτό το βράδυ.

Απόσπασμα από τις σκέψεις θεραπευομένης όταν της ζήτησα να καταγράψει σε ένα χαρτί τη σχέση με την μητέρα της:

Τι θα πει ο κόσμος; Τι θα σκεφτεί ο κόσμος; Φράσεις που καθορίζουν στάσεις και συμπεριφορές και καθρεπτίζουν νοοτροπίες γενεών και γενεών ειδικά στον ελλαδικό χώρο. Οι ελληνικές οικογένειες έχουν μεγαλώσει με γνώμονα την γνώμη και την άποψη του κόσμου. Τι θα σκεφτεί ο διπλανός, τι γνώμη εχει  ο απέναντι;

Οι κοινωνικές ομάδες προκαλούν οι ίδιες την αποκλίνουσα συμπεριφορά με τη θέσπιση κανόνων, των οποίων η παραβίαση συνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά... Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η αποκλίνουσα συμπεριφορά δεν είναι μια ιδιότητα της πράξης εκείνου που την εκτελεί, αλλά μια συνέπεια της εφαρμογής κανόνων και κυρώσεων στο πρόσωπο εκείνου που χαρακτηρίζεται από τους άλλους σαν “παραβάτης”.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα