Η διαδικασία της ζωγραφικής στην παιδική ηλικία, πέρα από τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα της, έχει συνδεθεί και με τις έννοιες της μάθησης, της δημιουργίας, της διαπαιδαγώγησης. Αποτελεί εργαλείο γνωριμίας με τον ψυχισμό και τις σκέψεις των παιδιών, αλλά και εργαλείο μετάδοσης αρχών, ιδεών και κανόνων από τους ενήλιες στα παιδιά, με στόχο την διαπαιδαγώγησή τους.

Υπό το πρίσμα της Συστημικής Θεωρίας, η οικογένεια μπορεί να ειδωθεί ως ένα ζωντανό σύστημα, δηλαδή ως ένα σύνολο μερών, τα οποία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ τους και δημιουργούν την οργάνωση και την δομή τους.