Όπως ακριβώς βλέπεις ένα λουλούδι να ζει στο φυσικό του περιβάλλον, να παίρνει τη δύναμή του από το χώμα, το νερό, τον ήλιο αλλά και το οξυγόνο έτσι ακριβώς είναι και η σχέση.

H γέννα είναι η ύστατη μορφή δημιουργίας, κυριολεκτικής και συναισθηματικής.  Είναι η μετάβαση από την ενδομήτρια ζωή, στην πραγματική ζωή. Είναι το πάντρεμα ανάμεσα στην πρώτη μεταφορική μορφή στέγης και στην χειροπιαστή μορφή στέγης.  Η γυναίκα δίνει ζωή, δίνει συναίσθημα, προσφέρει μέσα από την δυναμική της ψυχής και του σώματος της την πρώτη αίσθηση, το πρώτο αποτύπωμα της εισόδου του πλάσματος της στην καινούργια του πραγματικότητα και σηματοδοτεί την  αφετηρία της στον ρόλο της γυναίκας που δίνει ζωή.

Ποιο να είναι άραγε τελικά το κλειδί της ευδαιμονίας και της ευτυχίας που αναζητάμε οι περισσότεροι σίγουρα διακαώς και κάποιοι μάλλον απελπισμένα;

Σήμερα η ψυχοθεραπεία θεωρείται εν γένει ως ένας αποδεκτός και ευεργετικός τρόπος αντιμετώπισης των ψυχικών διαταραχών. Σύμφωνα με τους Lambert, Ogles (2004) και Wampold (2001, 2007), τα άτομα που κάνουν ψυχοθεραπεία επιτυγχάνουν μεγαλύτερη βελτίωση των προβλημάτων τους από τα άτομα που την αποφεύγουν.

Στα πλαίσια της στήλης Q&A Mental Sessions, σας ρωτήσαμε: «Τι αναζητούν οι ενήλικες, που δεν είχαν ποτέ ως παιδιά από τους γονείς;»

Παρόλο που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν πρόσφατη εξέλιξη στην ανθρώπινη ζωή και καθημερινότητα, φαίνεται να την έχουν καταλάβει, να την έχουν χρωματίσει και σε ένα επίπεδο να την καθορίζουν διαρκώς.

Γίνεται εκτενής λόγος σχετικά με την υγιή συντροφικότητα και με το πώς μπορεί ο κάθε άνθρωπος πραγματικά να βρει έναν σύντροφο με τον οποίο θα καταφέρει να συμπορευτεί αρμονικά στη ζωή αλλά και να ζήσει ευχάριστες στιγμές γεμάτες από χαρά και συναισθηματική πληρότητα.

Κάθε ημέρα έχεις μία μοναδική ευκαιρία να χαμογελάσεις στη ζωή. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε πως το κάθε λεπτό, η κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μοναδικά και πολύτιμα.

Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε όλους εκείνους τους τρόπους και τα κλειδιά που μας βοηθούν να βλέπουμε κάθε ημέρα με ευγνωμοσύνη, χαρά και με διάθεση για δημιουργία και εξέλιξη.

Η αγάπη είναι το συναίσθημα, το οποίο μέσα του περικλείει πολλά άλλα συναισθήματα, τα οποία τροφοδοτούν την ψυχή του ανθρώπου και τον κάνουν να νιώθει ότι πραγματικά μπορεί να πετύχει όλα του τα όνειρα, όλους τους στόχους του και να αναγεννηθεί ψυχοσωματικά.

Η αγάπη είναι φλόγα, σε ζεσταίνει, γεμίζει την ψυχή μας με τρυφερότητα,γαλήνη και φως. Πάντα εκεί που νιώθεις πως σε αγαπούν αληθινά εκεί αναζητάς να πηγαίνεις. Το πιο μεγάλο, το πιο ασφαλές καταφύγιο και δύναμη μαζί είναι μονάχα η αγάπη.

H αγάπη είναι η πηγή της χαράς, της δημιουργίας αλλά και της ψυχοσωματικής σύνδεσης των ανθρωπίνων ψυχών. Όλοι οι άνθρωποι επιζητούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν δυνατά.

Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε την θεραπευτική δύναμη της αγάπης μέσα από την αυτοαποκάλυψη αλλά και την ευαλωτότητα, στοιχεία τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν ουσιαστικά τις διαπροσωπικές σχέσεις των ζευγαριών και της οικογένειας εν γένει.

Πέρα από τα ιστορικά δεδομένα και τα πεπραγμένα του Χίτλερ λίγη έμφαση έχει δοθεί στις δομές και χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του που τον έκαναν να συμπεριφερθεί με τις ειδεχθείς και καταστροφικές (άλλα και αυτοκαταστροφικές) συμπεριφορές που κόστισαν στον πλανήτη πάνω από 60.000.000 νεκρούς και έναν κόσμο καταστραμμένο.

Την ανάγκη για μια νέα προσέγγιση της εμμηνόπαυσης που να προετοιμάζει και να υποστηρίζει καλύτερα τις γυναίκες, πέρα από τις ιατρικές θεραπείες, προκειμένου να τις ενδυναμώσει χρησιμοποιώντας υψηλής ποιότητας πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα και τις θεραπείες και κλινική φροντίδα με ενσυναίσθηση, υπογραμμίζει μια σειρά τεσσάρων επιστημονικών άρθρων που δημοσιεύεται στο περιοδικό «The Lancet».

Ακούω συχνά ανθρώπους γύρω μου να λένε: “Εγώ θέλω να έχω ειλικρινείς σχέσεις”, και συνεχίζουνε λέγοντας: “Δεν μπορώ με τίποτα το ψέμα”. Από την άλλη έχω συναντήσει ανθρώπους που επιλέγουνε να ζούνε σε μία εικονική πραγματικότητα, προσπαθώντας να αποφύγουν να έρθουν αντιμέτωποι με την ίδια την αλήθεια τους, σαν να ζούνε στα υπόγεια σε μία συνεχή προσπάθεια να κρυφτούνε από το φως της αλήθειας.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ), ως ανακουφιστική φροντίδα έχει οριστεί η φροντίδα εκείνη που έχει στόχο τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής ασθενών (και των οικογενειών τους) που πάσχουν από νοσήματα απειλητικά για τη ζωή.

Η ψυχοθεραπεία, όπως οι περισσότεροι τομείς της φροντίδας υγείας, αποτελούν σύνθεση της επιστημονικής τεχνικής και της καλλιτεχνικής έκφρασης» (Hofmann & Weinberger, 2007)

Το Εργαστήριο Ψυχολογίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με την Ψυχολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος (Ψ.Ε.Β.Ε.) διοργανώνουν ανοικτή διαδικτυακή Επιστημονική Συνάντηση με θέμα: «Παρεμβάσεις της Ψυχολογίας στο σχολείο και στην κοινωνία σε δύσκολους καιρούς».

Αρχικά, πριν κάνουμε την αναφορά μας στην αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, θα ήταν σκόπιμο να αναφέρουμε πρώτα τι ορίζεται ως  «διαταραχή προσωπικότητας». Οι ειδικοί έχουν συμφωνήσει στον εξής ορισμό: «Διαταραχή προσωπικότητας θεωρείται ένα είδος ψυχικής διαταραχής, στο οποίο το άτομο έχει έναν απόλυτο και ανθυγιεινό τρόπο σκέψης, λειτουργίας και συμπεριφοράς».

Στην αρχή της καριέρας μου ως ψυχοθεραπευτής, κάθε φορά που συνέβαινε να νιώθω έντονα αρνητικά συναισθήματα (π.χ. οργή, εχθρότητα, απέχθεια, απαξίωση, κλπ.) για έναν θεραπευόμενο μου, έτεινα να σκεφθώ πως είμαι κακός κι ανάξιος ψυχοθεραπευτής.
Εξάλλου, σύμφωνα με τον Freud, οι ισχυρές συναισθηματικές αντιδράσεις ενός ψυχοθεραπευτή προς τους ασθενείς του συνιστούσαν ένδειξη της ατελούς του αυτογνωσίας και της ανικανότητας του να διατηρήσει μια συναισθηματικά ατάραχη, ιατρική στάση απέναντι στο άλλο άτομο.

Έχω διαβάσει πολλά άρθρα και βιβλία που εξυμνούν την προσωπική οριοθέτηση. Πολλά tips για το πώς να μάθει κάποιος να βάζει όρια στους άλλους. Πολλά σχόλια και συμπεράσματα που καταλήγουν ότι η προσωπική οριοθέτηση οδηγεί στην αυτοεκτίμηση. Πράγματι, είναι μεγάλη αλήθεια αυτό.