O Alfred Adler αποτέλεσε μια προσωπικότητα που άφησε ιστορία στο χώρο της ψυχολογίας. Ήταν μαθητής του Freud κι ένας από τους σημαντικούς του οπαδούς. Ωστόσο, στην πορεία διαφοροποιήθηκε από το δάσκαλό του και δημιούργησε τη δική του θεωρητική σχολή, γνωστή ως σχολή Ατομικής Ψυχολογίας. Οι ιδέες του περί αισθήματος κατωτερότητας, αποτυπώνονται και στα ακόλουθα αποφθέγματά του.

Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας δημιουργείται πολύ νωρίς, στην παιδική ηλικία. Σε ατή τη περίοδο βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των «σημαντικών», δικών μας ανθρώπων όπως οι γονείς μας αλλά και πρόσωπα του περιβάλλοντος μας όπως ο παππούς και η γιαγιά μας. Αν μεγαλώσαμε σε ένα αδιάφορο και απαξιωτικό περιβάλλον και ακούγαμε συνεχώς αρνητικά σχόλια για τον εαυτό μας πολύ πιθανό να έχουμε συναισθήματα κατωτερότητας.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής που να μην ένοιωσε έστω και μία φορά στη ζωή εκείνο το τσίμπημα στην καρδιά που προκαλεί η σύγκριση του εαυτού του  με τους άλλους, όπως και τη δυσφορία που προκύπτει όταν διαπιστώνουμε ότι οι άλλοι υπερτερούν σε σχέση με εμάς.

Αυστριακός ψυχίατρος ο οποίος, μέσα από το σύστημα της ατομικής ψυχολογίας που ανέπτυξε, διατύπωσε τον όρο «αίσθημα κατωτερότητας». Θεωρείται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ψυχολογίας.

Ο Αυστριακός ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ ήταν εκείνος που διαμόρφωσε το σύστημα της ατομικής ψυχολογίας, η οποία είναι γνωστή και με την ονομασία «αντλεριανή ψυχολογία». Η ατομική ψυχολογία αντιλαμβάνεται την έννοια της προσωπικότητας και της ζωής του κάθε ατόμου σαν μία ενιαία και αδιάσπαστη ολότητα, όπου κάθε προσωπική αντίληψη, αντίδραση, συμπεριφορά και παρόρμηση συμβάλλει στη διαμόρφωση της γενικής στάσης που υιοθετεί το άτομο απέναντι στη ζωή.

Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του συστήματος της ατομικής ψυχολογίας, ο Άλφρεντ Άντλερ, Αυστριακός ψυχίατρος και μαθητής του Φρόυντ που σταδιακά αποστασιοποιήθηκε από τις θεωρίες του δάσκαλού του, έκανε λόγο για συμπλέγματα κατωτερότητας και υπεροχής.

Όλοι μας κατά καιρούς, έχουμε συγκρίνει τον εαυτό μας και τις ικανότητές μας με άλλων ανθρώπων. Νοιώθουμε μειονεκτικά επειδή θεωρούμε ότι δεν έχουμε την εμφάνιση, την εξυπνάδα, τα χρήματα, τη δουλειά που έχει κάποιος άλλος , με αποτέλεσμα αντί να μας απασχολεί ο εαυτός μας και η καλυτέρευσή του, να σπαταλάμε χρόνο παρακολουθώντας τις ζωές των ‘’καλύτερων’’ άλλων, νοιώθοντας μειονεκτικά για όλα αυτά που δεν έχουμε.

Για τη μικρασιατική καταστροφή έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία και εκατοντάδες άρθρα. Αναλύσεις, συνεντεύξεις και κριτικές για την πολιτική ευθύνη, τη στρατιωτική διοίκηση, τα κομματικά συμφέροντα, τις πολιτικές ιδεολογίες, τις διεθνείς συνθήκες και τη συναισθηματική κατάσταση του ελληνικού έθνους τις δύσκολες εκείνες στιγμές όπου κλήθηκε να φέρει εις πέρας έναν γεωπολιτικό ‘’ηράκλειο’’ άθλο.