Ο κάθε άνθρωπος από την παιδική του ηλικία αλλά και κατά τη διάρκεια της ζωής του έρχεται αντιμέτωπος με πολλά διαφορετικά είδη φόβων. Αυτοί οι φόβοι, μπορεί να αφορούν στη σωματική ή στην ψυχική του υγεία, σε  ανασφάλειες διατήρησης των διαπροσωπικών σχέσεών του ή σε επαγγελματικούς, οικογενειακούς τομείς.

Η μοναξιά, ως δυσκολία ή αδυναμία ουσιαστικής και βαθύτερης σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω μας αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό, αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, σε μια εποχή που η ευκολία στην σύνδεση είναι τεχνολογικά πιο εύκολη από ποτέ.

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας, ως γνωστόν, συνιστά την πορεία εκείνου του ατόμου, το οποίο αποφασίζει να αλλάξει την παθητική στάση που έχει προς τον εαυτό του σε κριτική, με σκοπό να βελτιώσει ή να αλλάξει εξ ολοκλήρου τον τρόπο ζωής του. Βεβαίως μια τέτοια τακτική συνεπάγεται και το να πάρει ο θεραπευόμενος την ευθύνη που έχει για τη ζωή, την οποία επιθυμεί να αλλάξει, και να κινητοποιηθεί.

Στη σημερινή εποχή που η αλλαγή θεωρείται η μόνη και αμετάκλητη σιγουριά, που κάθε «πτυχή» της μπορεί να μεταβληθεί από μέρα σε μέρα και τα γεγονότα σε κάθε σκηνικό, οικονομικό, πολιτικό, εργασιακό και κοινωνικό επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές επηρεάζοντας, όπως είναι φυσικό, το ένα το άλλο, η εξεύρεση και η διατήρηση μιας θέσης απασχόλησης αποτελεί σοβαρό μέλημα και αγωνία για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, καθώς η επαγγελματική σταθερότητα και η μονιμότητα περιορίζονται σταθερά.

Πάρε την ευθύνη του εαυτού σου και των συναισθημάτων σου! Αυτή την άποψη τη βρίσκουμε σε κάθε σύμβουλο αυτοβοήθειας. Η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού μας είναι το σημαντικότερο καθήκον μας και το θεμέλιο για την προσωπική μας εξέλιξη.

Τι είναι η Αυτογνωσία;
Αυτογνωσία σημαίνει γνωρίζω τον εαυτό μου: τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τα κίνητρα.  Είναι σημαντική γιατί μόνο αν γνωρίζω τι θέλω και γιατί το θέλω,  μπορώ να γνωρίσω και να αποδεχτώ τους άλλους.

Η φαινομενολογία της εφηβικής κακοποίησης/παραμέλησης είναι ιδιαίτερα προβεβλημένη και στις χώρες του δυτικού κόσμου, γιατί εκτός των ηθικών και ανθρωπιστικών ενστάσεων που εγείρονται, είναι κυρίως φανερό ότι η εφηβική/παιδική θυματοποίηση ενέχει ισχυρό παράγοντα ανάπτυξης ψυχολογικών προβλημάτων υγείας στην ενήλικη ζωή.

«Το παράδοξο είναι, ότι όταν αποδεχτώ τον εαυτό μου γι αυτό που είμαι, τότε ακριβώς μπορώ να αλλάξω» - Carl Rogers.
«Εγώ είμαι αυτός που είμαι. Δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι. Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι. Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι. Είμαι αυτός που είμαι» Χόρχε Μπουκάι.

Ο Irvin Yalom στο μυθιστόρημα Όταν έκλαψε ο Νίτσε έγραψε πως «Η απελπισία είναι το τίμημα που πληρώνει κανείς για να φτάσει στην αυτογνωσία.»

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από τα βιβλία του Aldo Carotenuto, «Έρως και Πάθος», «Αγάπη και προδοσία» και «Η ψυχή της γυναίκας» που αποτελούν εξαιρετικά αναγνώσματα, όπως όλα τα βιβλία του Ιταλού ψυχαναλυτή, καθώς επίσης τροφή για σκέψη και σίγουρα έχουν να προσφέρουν στο προσωπικό και ξεχωριστό ταξίδι του καθενός από εμάς προς την αυτογνωσία. 

«Άρης, μια ιστορία ψυχοθεραπείας» του ψυχίατρου ψυχοθεραπευτή Διογένη Κοπανάκη, ένα βιβλίο που προβληματίζει και εγείρει ερωτήματα για την πρόοδο μας ως κοινωνία. Η προσωπικότητα του Άρη κυρίαρχη σε όλη την ιστορία, και η περιγραφή του θρυμματισμένου συναισθηματικού του κόσμου το θέμα του βιβλίου. Ο Άρης είναι ένας ιδιαίτερος ήρωας. Ζει, κινείται, αναπνέει ανάμεσα μας, αλλά κανείς δεν τον γνωρίζει πραγματικά.

Αρκεί μόνο ο έρωτας ή η αγάπη;

Πολλά τραγούδια έχουν γραφτεί για τον έρωτα και ένα από αυτά των Beatles έχει τίτλο “All you need is love”. Είναι έτσι όμως; Ή μήπως το να είσαι ερωτευμένος και να αγαπάς κάποιον, δεν αρκεί;

Το άγχος και ο θυμός μπορούν να προκαλέσουν συχνά έντονες αρνητικές σκέψεις, μετατρέποντας το σώμα και το μυαλό μας σε μια ωρολογιακή βόμβα. Οι αρνητικές σκέψεις έχουν αποτελέσει πρόβλημα για όλους τους ανθρώπους κάποιες φορές στη διάρκεια της ζωής τους. Όσο εύκολα μπορεί να καταβάλουν έναν άνθρωπο, άλλο τόσο μπορεί ο άνθρωπος να αντιδράσει με αλλόκοτο τρόπο.

Στη σημερινή εποχή, όπου ο όγκος της πληροφοριών είναι τεράστιος, τα κανάλια πληροφόρησης  πολλά και διαφορετικά, η διαδικασία λήψης αποφάσεων που σχετίζονται με την σταδιοδρομία, δυσκολεύουν.

Γνώθι σαυτόν. Η φράση αυτή αποδίδεται στο Χίλωνα το Λακεδαιμόνιο, έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, είναι χαραγμένη στο μαντείο των Δελφών και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από το Σωκράτη. Το νόημά της είναι διαχρονικό και ξεκάθαρο και δηλώνει την πρόκληση, την επιταγή και την αναγκαιότητα του να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Είναι κοινά αποδεκτό, «κλισέ» θα έλεγα, ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες στην εποχή μας και ότι είναι τυχερός ή τυχερή αυτός που θα «πέσει» σε καλό σύντροφο. Το αν θα έχουμε, όμως, μία καλή ή κακή σχέση δεν είναι θέμα τύχης! Είναι αποτέλεσμα προσπάθειας και από τις δύο πλευρές για τη σχέση, αλλά πρωτίστως παίζει ρόλο η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και κατά πόσο τον γνωρίζουμε και τον αποδεχόμαστε.

Αυτά που ζούμε τον τελευταίο καιρό, μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα  που δύσκολα πιστεύουμε ότι μπορούμε να βγούμε, έχουμε παγιδευτεί σε ένα δίχτυο αράχνης ψεύτικων αναγκών και παραπλανημένων επιθυμιών. Ψάχνουμε απεγνωσμένα για κάτι που θα μας δώσει ανακούφιση από τους αγχώδεις λογισμούς και την συνεχή φθορά των συναισθημάτων και των σχέσεών μας.

Δεδομένα και ερμηνείες: Ας τα διαχωρίσουμε και ας τα κατανοήσουμε.
Στη ζωή μας κάποια δεδομένα, όπως το ύψος μας ή η πόλη που μένουμε, είναι αδιαμφισβήτητα και ο καθένας μπορεί να τα παρατηρήσει ή να τα ανακαλύψει. Η αυτοεκτίμηση, όμως, δεν αφορά δεδομένα.

Τι είναι αυτό που νιώθεις; Με ποια συναισθηματική διάθεση ξύπνησες σήμερα; Μπορείς να ονοματίσεις τα συναισθήματά σου; Aναγνωρίζεις την προσωπική σου συναισθηματική παλέτα με αποχρώσεις από τα δικά σου συναισθήματα που έρχονται κάθε φορά στην επιφάνεια; Ποια κομμάτια του εαυτού σου σου είναι γνωστά και ποια άγνωστα; Ποια βλέπουν οι άλλοι και ποια βλέπεις εσύ;

Καθημερινά μοιράζουμε τον χρόνο μας σε διάφορες δραστηριότητες, ασχολίες, υποχρεώσεις και δουλειά. Ωστόσο, οι προτεραιότητες διαφοροποιούνται εάν είμαστε γονείς ή μόνοι μας. Αρχικά, το δυσκολότερο είναι να βάλουμε προτεραιότητες όταν είμαστε γονείς διότι είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά μας είναι προτεραιότητα.