Στη σύγχρονη κοινωνία απαντά ολοένα και συχνότερα η σωματική και συναισθηματική απομάκρυνση ενήλικων παιδιών από τους γονείς ή γενικότερα από ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειάς τους. Το φαινόμενο αυτό κτύπησε ήδη τις πόρτες και της ελληνικής κοινωνίας, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και δεν ταυτίζεται με τη «γονική αποξένωση».

Victim blaming. Πόσο συχνό φαινόμενο στην εποχή μας! Πρόκειται για την ενοχοποίηση αυτού που έχει υποστεί την αδικία, τη βία, την κακοποιητική συμπεριφορά. Ουσιαστικά, όταν περιγράφουμε τέτοια φαινόμενα αναφερόμαστε στην ενοχοποίηση του θύματος.

Όλοι γνωρίζουμε ότι το άγχος μπορεί να έχει καταστροφικές επιδράσεις στη ζωή μας. Τα μηνύματα που ακούμε από παντού έχουν ανακηρύξει το στρες στη μάστιγα της εποχής μας.

Με τον όρο «εντύπωση» θα εννοούμε την άποψη που αναπτύσσουμε για πρόσωπο, ζώο, πράγμα ή κατάσταση, μέσω της εμπειρίας και της αντίληψης. Συχνά οι σχηματιζόμενες απόψεις συνοδεύονται και από κάποιο συναίσθημα, οπότε η εντύπωση είναι «δοξοθυμία» (Κερασίδης, 2019).

Έρευνα σε άτομα που είχαν διαγνωστεί με Covid-19 αλλά δεν είχαν νοσηλευτεί ποτέ σε νοσοκομείο διαπίστωσε ότι το 76% εμφάνισε αϋπνία, με όσους ήταν αγχώδεις ή καταθλιπτικοί να είναι πιο ευάλωτοι.

Μήπως μεγάλωσες και εσύ με γονείς που ήταν απόμακροι; Δύστροποι; Εγωκεντρικοί; Απορριπτικοί; Ελεγκτικοί; Επικριτικοί; Μη-διαθέσιμοι;

Γιατί το κυνήγι της καλής κριτικής και της αποδοχής απο τους άλλους είναι ένα χαμένο παιχνίδι; Γιατί η προσπάθεια να είμαστε αρεστοί μας φέρνει απογοήτευση, άγχος, ενοχές και ματαιότητα; Είμαστε άραγε αυτά που μας προσδίδουν οι άλλοι; 

Η παρακάτω μελέτη εξετάζει τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 στους φοιτητές των Πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, εξετάζει την επίδραση στις διαταραχές του ύπνου, στο άγχος και στην ευεξία.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 1973, η έγκριτη Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA) αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τις λίστες των ψυχικών διαταραχών του Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM), αποδεχόμενη ουσιαστικά τη θεωρία των φυσιολογικών διαφοροποιήσεων.

Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες φαινομένων εγκληματικότητας με ανήλικους δράστες. Η αφετηρία τέθηκε με περιστατικά οπαδικής βίας, συνέχισε με την ενδοσχολική βία και κορυφώθηκε με περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με θύτες ανήλικα μέλη της, τα παιδιά.

Η εκπαίδευση σώζει ζωές ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, την τοποθεσία και το κοινωνικό και δημογραφικό υπόβαθρο. Αυτό προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «The Lancet Public Health».

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα