Συνήθως οι άνθρωποι εγκληματούν όταν η ευχαρίστηση που ακολουθεί την πράξη τους είναι μεγαλύτερη από τη δυσαρέσκεια.

Έχουν, όμως, όλοι οι άνθρωποι ίσες πιθανότητες να εγκληματήσουν ή υπάρχουν κάποιοι προγνωστικοί παράγοντες που διαμορφώνουν συνδυαστικά το προφίλ ενός εγκληματία;

Η σχετική αποστέρηση - με άλλα λόγια, η αίσθηση του δικαιώματος- σχετίζεται με την προκατάληψη και τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις και διαμαρτυρίες.

Οι πεποιθήσεις και οι κοινωνικοί κανόνες που συμμερίζονται τα μέλη διαφορετικών ομάδων καθορίζουν αυτό το οποίο θεωρείται δίκαιο και αμερόληπτο.

H αγάπη ποτέ δε σκοτώνει. Η αληθινή αγάπη μονάχα δίνει ζωή. Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα εγκλήματα πάθους υπό ένα καινούργιο πρίσμα, υπό την οπτική γωνία τόσο της εγκληματολογίας όσο και της ψυχολογίας.

Το ποινικό δίκαιο ασχολείται με την Ψυχολογική κατάσταση του κατηγορουμένου τη χρονική στιγμή που διέπραξε ένα αδίκημα, και αυτό για δύο τουλάχιστον λόγους.

Το σωφρονιστικό σύστημα στην Ελλάδα εξυπηρετεί 3 βασικούς στόχους: την τιμωρία των κρατουμένων μέσω των στερητικών της ελευθερίας ποινών, τη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων του κρατουμένου και την κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση τους. Παρ ’όλο που στην Ελλάδα ο σωφρονιστικός κώδικας θεωρείται ως ριζοσπαστικός και φιλελεύθερος, παρατηρείται μια διαφορά στο τι προβλέπεται και τι εφαρμόζεται στη πράξη.

Ο κρατούμενος είναι και παραμένει υποκείμενο δικαιωμάτων. Με τον εγκλεισμό περιορίζεται μόνο «η προς τόπο κίνηση» και κανένα άλλο δικαίωμα. Αυτό σημαίνει, ότι οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα στην εργασία, επικοινωνία και στην εκπαίδευση. Πριν αναφερθώ στις συνέπειες εγκλεισμού, θα διαβάσουμε τι έχει να μας πει ένας σωφρονιστικός που ζει τους κρατούμενους στη καθημερινότητά τους.

Τι είναι το stalking;

Δυστυχώς στα ελληνικά δεν υπάρχει ακριβής μετάφραση. Ο ορισμός σύμφωνα με τους Sheridan και Davis (2001) είναι «ένα σύνολο πράξεων, οι οποίες δημιουργούν παρενόχληση ή εκφοβισμό προς ένα άλλο άτομο».

Η παιδοκτονία είναι γενικά γνωστή ως η ανθρωποκτονία που πραγματοποιείται από γονείς με θύματα τα παιδιά τους. Ωστόσο για τη βιβλιογραφία συχνά χωρίζεται έχει διαφορετικά είδη ανάλογα με την ηλικία του θύματος. Η έρευνα μέχρι σήμερα αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των στατιστικών στοιχείων που διαθέτουμε προέρχεται από τις Η.Π.Α. Ανάμεσα στο 1976 και το 1997 σύμφωνα με το Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης οι μητέρες ήταν υπεύθυνες για την πλειονότητα των δολοφονιών βρεφών ενώ οι πατέρες υπεύθυνοι για την πλειονότητα των δολοφονιών μετά τα 8 έτη.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Δικαστική Ψυχολογία: Βασικά Άρθρα

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα