- Home
- Ψάχνω Ειδικό Ψυχικής Υγείας: Ψυχολόγο, Ψυχίατρο, Σύμβουλο
- Θεσσαλονίκη
- Γκαντίνας Θεόδωρος
Αριστούχος πτυχιούχος BSc. Ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο του Derby της Αγγλίας. Μεταπυτχιακός τίτλος MSc. Φιλοσοφίας της Επιστήμης από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Μετεκπαίδευση στην γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.
Αριστούχος πτυχιούχος BSc. Ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο του Derby της Αγγλίας. Μεταπυτχιακός τίτλος MSc. Φιλοσοφίας της Επιστήμης από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Μετεκπαίδευση στην γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία και παρακολούθηση σεμιναριών ψυχολογίας Gestalt.
Εργάστηκε ως ψυχοθεραπευτής σε ιδιωτικό κέντρο απεξάρτησης και έχει κάνει την πρακτική του εξάσκηση σε δομές όπως η ΑΡΣΙΣ και οι Γιατροί του Κόσμου.
Πλέον εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχοθεραπευτής στην πόλη της Θεσσαλονίκης παρέχοντας ατομική ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία ζεύγους και συμβουλευτική νέων/εφήβων.
Παράλληλα εργάζεται ως καθηγητής σε ιδιωτικά κολέγια (Mediterranean College και DEI College).
Πραγματοποίησε την μετεκπαίδευσή του στην γνωστικοσυμπεριφορική προσέγγιση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς (Παράρτημα Μακεδονίας) η οποία είναι πιστοποιημένη από την EABCT (European Association for Behavioral and Cognitive Therapies).
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την επήρεια του παιδικού τραύματος στην ενήλικη ζωή, τη σύνθεση διαφορετικών ψυχοθεραπευτικών μεθόδων και τη συμβολή της φιλοσοφίας στην ψυχοθεραπεία.
Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια ως εισηγητής και αρθρογραφεί σε περιοδικά ψυχολογίας. Εξειδικεύεται στο άγχος/κρίσεις πανικού, φοβίες και κατάθλιψη.
Είναι μέλος του BPS (British Psychological Society) και της ελληνικής εταιρείας έρευνας της συμπεριφοράς.
Οι σπουδές του επίσης περιλαμβάνουν διοίκηση επιχειρήσεων και φιλοσοφία σε προπτυχιακό (BSc) και μεταπτυχιακό (MSc) επίπεδο.
Άγχος, Κρίσεις πανικού, Φοβίες, Κατάθλιψη
Ημέρα | Από | Έως |
Καθημερινές | 12:00 | 22:00 |
Εν αρχή ην ο έρωτας, όλα είναι ρόδινα, τα ελαττώματα του είναι ελάχιστα και ασήμαντα, ίσως μάλιστα να μας φαίνονται και χαριτωμένα, εν πάσει περιπτώσει εστιάζουμε πολύ περισσότερο στα θετικά. Νιώθουμε πως επί τέλους βρήκαμε τον άνθρωπο με τον οποίο φαίνεται να ταιριάζουμε απόλυτα, που μας καταλαβαίνει, τον θαυμάζουμε και μας κάνει να νιώθουμε ξεχωριστοί, σημαντικοί, ευτυχισμένοι. «Αυτήν τη φορά» λέμε «δεν θα κάνω τα ίδια λάθη, θα παλέψω ώστε η σχέση να προχωρήσει και να ανθίσει».
Υπάρχουν πολλά, στον σημερινό κόσμο, για τα οποία αξίζει να λυπηθεί κανείς. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι ο Δίας έχει δύο πιθάρια, ένα με ευτυχία κι ένα με δυστυχία και μοιράζει στους ανθρώπους και από τα δύο ενώ σε κάποιους δίνει μόνο από αυτό με την δυστυχία.
Το αβάσταχτο άγχος μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο να αναζητήσει παρηγοριά στην διαφυγή σε κάποιον φανταστικό κόσμο μέσα στο μυαλό του. Αυτό το «ψυχικό θέρετρο» μπορεί να δίνει την αυταπάτη της ασφάλειας όμως η αποφυγή ενός προβλήματος αντί να το αντιμετωπίζει το εντείνει ενω μπορεί και να λειτουργεί ως μηχανισμός αντίστασης ενάντια στην θεραπευτική διαδικασία κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας.
Φαντάσου την εξής εικόνα: ένας γνωστός σου, σε συναντά στο δρόμο και σε ρωτά το τυπικό «τι κάνεις». Μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες, το παράδοξο ήταν πως η αναμενόμενη απάντηση θα ήταν «καλά» ακόμα κι αν η ζωή σου ήταν στο χείλος της καταστροφής. Σήμερα τη θέση του «καλά» έχει αρχίσει να παίρνει το «τρέχω».
Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο αλλά η επικοινωνία, ένα από τα βασικότερα συστατικά μίας υγιούς σχέσης, απαιτεί από εμάς να δηλώνουμε ξεκάθαρα τις ανάγκες και τα προβλήματά μας στον/στην σύντροφό μας. Καθώς δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίζουμε πραγματικά τι σκέφτεται ο άλλος, ο μόνος τρόπος είναι να ρωτήσουμε και καθώς ούτε ο σύντροφός μας (όσο κι αν θα το θέλαμε) μπορεί μαγικά να γνωρίζει τις επιθυμίες μας, ο μόνος τρόπος για να γνωστοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι το να τις εκφράσουμε.
Η κοινωνία μας, έχει μάθει ως ένα βαθμό να ανέχεται και να διαιωνίζει κάποια στερεότυπα που προωθούν την επιθετικότητα και τη λεκτική ή ψυχολογική βία. Στη δουλειά, είναι αναμενόμενο, να «μου κάνουν καψόνια» αφού είμαι «ο νέος». Το αφεντικό μου είναι υβριστικό και προσβλητικό αλλά «έτσι φέρεται σε όλους».
Είναι μία τυπική μέρα, πηγαίνεις στη δουλειά σου, βρίσκεσαι με τους φίλους σου, ή απλά περπατάς στο δρόμο, όλα είναι κανονικά και ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς κανέναν εμφανή λόγο η καρδιά σου αρχίζει να χτυπά γρήγορα, σε λούζει κρύος ιδρώτας, ή μπορεί να ζεσταίνεσαι, τα πάντα αρχίζουν να σκοτεινιάζουν, ζαλίζεσαι και σε πιάνει ναυτία, το έδαφος κάτω από τα πόδια σου γίνεται ασταθές και ψάχνεις κάπου να ακουμπήσεις, να βρεις ένα σταθερό σημείο αναφοράς.
Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.